به کمک نوعی فناوری، مواد شیمیایی برجای مانده بر روی گوشی تلفن همراه فرد تماس گیرنده، مکان تماس و مواد غذایی مصرف شده توسط او را آشکار می‌سازند.

بقایا و اثرات شیمیایی باقی مانده بر روی تلفن همراه، ترسیم نحوه زندگی مالک آن را برای محققان امکان پذیر می‌سازند.

هر زمان که انگشتان شما گوشی تلفن همراهتان را لمس می‌کنند، مقدار کمی مواد شیمیایی از انگشتان به روی گوشی انتقال می‌یابند. و هر ماده شیمیایی سرنخ‌هایی از شما و فعالیتهایی که انجام داده‌اید را در اختیار محققان قرار می‌دهد. طبق جدیدترین تحقیقات صورت گرفته، دانشمندان پزشکی قانونی با تجزیه و تحلیل این مواد شیمیای برجای مانده قادر خواهند بود قطعاتی از فعالیتهای اخیر شما را در کنار هم قرار داده و داستان زندگی چند وقت اخیر شما را بازگو کنند. روزی فرا خواهد رسید که پلیس بتواند از چنین اطلاعاتی جهت ردیابی و تعقیب و گریز صاحب تلفن کمک بگیرد. و یا این امکان فراهم خواهد شد که متوجه شود فرد در حال انجام چه کاری بوده است.

یک مولکول از چندین اتم تشکیل شده است. که نشان دهنده کمترین مقدار برخی مواد شیمیایی است. مولکولهایی از هر آنچه که لمس می‌کنید بر روی پوست شما باقی می‌مانند. این مولکولها ممکن است اثرات یا بقایای یک تکه شکلات باشند که به عنوان میان وعده میل کرده‌اید یا ممکن است مقادیر کمی از شامپو، مواد آرایشی و حتی برخی داروهایی باشند که مصرف کرده‌اید. و با هر شیء جدیدی که پوست شما با آن تماس ایجاد می‌کند، سهم کوچکی از آنچه پیش از آن لمس کرده‌اید برجای می‌ماند.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا واقع در سن دیگو با نام اختصاری UCSD اخیراً چنین مواد شیمیایی برجای مانده بر روی تلفن 39 داوطلب را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده‌اند. این بقایا به دانشمندان در تجزیه و تحلیل رفتار هر یک از کاربران تلفن کمک کرده است.

امینه بوسلیمانی (Amina Bouslimani ‎) سرپرست این تحقیق بود. او که یک زیست شیمیدان است، فرایندهای شیمیایی‌ را مورد مطالعه قرار می‌دهد که درون بدن موجودات زنده رخ می‌دهند. تیم او با انجام آزمایشات جدید، توانستند دریابند که آیا مالک تلفن از غذاهای تند خوشش می‌آید، قهوه نوشیده است و یا از خوشبو کننده استفاده کرده است یا خیر. این آزمایشات توانستند مکانی که فرد به تازگی در آنجا بوده است را مشخص نمایند. حتی توانستند مشخص نموده که آیا فرد بیمار بوده است یا خیر.

تیم بوسلیمانی یافته‌های خود را در تاریخ 14 نوامبر سال 2016 در Proceedings of the National Academy of Sciences.‎ یعنی مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم به صورت آنلاین منتشر ساخت.

او می‌گوید: «تلفن شما نیز همانند پوستتان منعکس کننده شخصیت شما و کارهایی است که انجام می‌دهید». او در ادامه صحبتهای خود می‌افراید: «این امر به دلیل آن است که یک فرد بالغ حدود پنج ساعت از شبانه روز را با تلفن همراه خود کار می‌کند».

جک گیلبرت (Jack Gilbert) فارغ‌التحصیل بوم شناسی میکروبی از دانشگاه شیکاگو در ایلینویز است. وی نحوه ارتباط میکروبها با یکدیگر و محیط اطرافشان را مورد بررسی قرار می‌دهد. او پژوهش صورت گرفته توسط دانشگاه کالیفرنیا را هیجان انگیز می‌داند. به این دلیل که به دانشمندان اجازه داده جزئیات شیوه زندگی صاحب تلفن را بازسازی کنند.
حتی با وجود شستن دستان خود پس از صرف ساندویچ باز هم بقایایی از آنچه میل کرده‌اید بر روی دستان شما باقی می‌مانند. شخصی را در نظر بگیرید که به وقت ناهار ساندویچ کره بادام زمینی و ژله مصرف کرده است. او می‌گوید: «مقدار کمی ژله، نان، کره و حتی بادام زمینی بر روی دستان شما باقی می‌ماند». (بعضی افراد در ساندویچ کره بادام زمینی و ژله  خود از کره معمولی نیز استفاده می‌کنند). او خاطر نشان می‌کند حتی با وجود شستن دستان خود پس از صرف ساندویچ باز هم بقایایی از آنچه میل کرده‌اید بر روی دستان شما باقی می‌مانند. در واقع شستن دست مقادیر کمی صابون را نیز بر روی دستان شما اضافه می‌کند.

آثار باقی مانده از هر فعالیت صورت گرفته اخیر، پیچیدگی ترکیب مولکولهای برجای مانده را افزایش می‌دهد.

نحوه کار دانشمندان

تیم تحقیقاتی UCSD به منظور بررسی بقایای برجای مانده، سطح تلفن هر یک از داوطلبان را با گوش پاک کن نمونه گیری کردند. این دانشمندان دست راست هر فرد را نیز نمونه برداری نمودند. سپس مواد شیمیایی یافت شده بر روی هر کدام را با یکدیگر مقایسه کردند.

به گفته‌ی پیتر دورستین (Pieter Dorrestein‎) در صورتی که مواد شیمیایی با یکدیگر همخوانی داشته باشند، نشان می‌دهد که مولکولهای بدست آمده از پوست به تلفن کاربر انتقال داده شده‌اند. او دانش آموخته رشته شیمی دارویی است. (بدان معنا که ترکیب، ساختار و خواص انواع مختلف دارو را مورد مطالعه قرار می‌دهد).

دانشمندان تا حد امکان مولکولهایی را شناسایی نمودند. آنگاه این مولکولها را با یک بانک اطلاعاتی از مواد شیمیایی مقایسه نمودند. دورستین چند سال پیش از آن به آماده سازی این بانک اطلاعاتی کمک کرده بود. این بانک اطلاعاتی پروفایل‌هایی از ترکیبات مختلف از جمله ادویه‌جات، کافئین و دارو را شامل می‌شود.

بقایا و آثاری از صدها تا هزاران مولکول مختلف بر روی هر تلفن کشف شدند. این مولکولها منعکس کننده آنچه درون بدن وجود داشته است مانند دارو و غذا بودند. آنها آنچه هر فرد پیش از لمس تلفن با آن سروکار داشته است مانند صابون یا مواد آرایشی را نیز منعکس ساختند. در واقع اکثر مولکولها از محصولات زیبایی، دارو و غذا تشکیل شده بودند.

بوسلیمانی عنوان می‌کند که با بررسی تمامی این موارد «توانستیم دریابیم که شخص به احتمال زیاد خانم است، مواد آرایشی گران قیمتی استفاده می‌کند، موهای خود را رنگ کرده، قهوه می‌نوشد و از غذاهای تند و ادویه‌ای خوشش می‌آید». این بقایا همچنین ممکن است نشان دهند که آیا فرد از کرم ضد آفتاب یا اسپری ضد حشره استفاده کرده است یا خیر. در صورت تأیید، می‌تواند بدان معنا باشد که فرد وقت زیادی را خارج از خانه بسر می‌برد.

پلیس پیش از این از تجزیه و تحلیل مولکولی جهت یافتن آثاری از مواد منفجره یا مواد مخدر استفاده می‌کرده است. دورستین عنوان می‌کند که تا این تاریخ، هرگز نشنیده است که پلیس از بقایای برجای مانده بر روی تلفن جهت بررسی نشانه‌های رفتاری جهت بازرسی مضنون استفاده نموده باشد. اما روزی فرا خواهد رسید که کارآگاهان از چنین اطلاعاتی جهت یافتن فردی که تلفن خود را در صحنه جرم جا گذاشته است، استفاده نمایند.
 
مترجم: رزیتا ملکی‌زاده
 
برگرفته از سایت sciencenewsforstudents